Czwarty wyjazd już 25-26 marca, więc jak zawsze podaję opis planowanej trasy (na podstawie mapy i przewodnika),
Ślad GPS do pobrania: pobierz ślad GPS – wyjazd 4
Dzień 1
Rzeszów – Iwierzyce (22 km)
Ulicą Jana Matejki przechodzimy obok kościoła farnego św. Stanisława Biskupa Męczennika i św. Wojciecha, który zachował gotyckie prezbiterium z XV w. oraz barokowe nawy z XVII w.
Obok znajduje się pomnik pułkownika Leopolda Kuli ps. Lis. Ulicą Sokoła dochodzimy do kompleksu klasztornego oo. bernardynów.
Od bazyliki oo. bernardynów kontynuujemy wędrówkę przechodząc ul. Sokoła i ul. ks. Józefa Jałowego do kościoła Chrystusa Króla.
Idąc ul. ks. J. Jałowego przekraczamy tory kolejowe i kierujemy się w lewo, w ul. Stanisława Wyspiańskiego, a po przecięciu dwupasmowej al. Wincentego Witosa (droga krajowa nr 4 i 19) prawą stroną ul. Jana Wiktora i ul. Błogosławionej Karoliny wzdłuż ścieżki rowerowej. Po
prawej stronie, na terenie osiedla Krakowskie Południe znajduje się parafialny kościół bł. Karoliny. Przy świątyni działa Centrum Duszpasterstwa.
Kontynuujemy przejście ul. bł. Karoliny. Na końcu kompleksu ogródków działkowych skręcamy w lewo i drogą gruntową podchodzimy na wierzchowinę, do granicy administracyjnej Rzeszowa. Idziemy przez osiedle Pustki (dawna wieś Przybyszówka) ulicą Słoneczny Stok zostawiając po lewej stronie kościół Matki Bożej Pocieszenia. Po dojściu do skrzyżowania we wsi Kielanówka, przy murowanej kapliczce Matki Bożej z XIX w. idziemy w prawo, w ul. Błękitne Wzgórze, razem z niebieskimi znakami szlaku rowerowego. Przechodzimy ulicą Leśne Wzgórze przez osiedle domków jednorodzinnych (przysiółek Tralówka), a następnie drogą gruntową wśród łąk dochodzimy do wsi Bzianka.
Podchodzimy na wierzchowinę Pogórza Rzeszowskiego, którą idziemy wśród pól. Po drodze mijamy metalowy krzyż z napisem: „W Krzyżu zbawienie – 14 IX 1995, Woliczka 12 XI 2000”. Pozostajemy na wierzchowinie osiągając wysokość 325 m n.p.m. i dochodzimy do skrzyżowania z drogą gminną Woliczka – Błędowa Zgłobieńska, a następnie do przysiółka Słotwinka wsi Trzciana. Przekraczamy asfaltową drogę Trzciana – Błędowa Zgłobieńska i za znakami szlaku udajemy się w kierunku zachodnim drogą szutrową na wzniesienie 342 m n.p.m. (po lewej stronie znajduje się baza kopalni poszukiwań gazu, Nosówka 1). Idąc prosto przez las przechodzimy przez przysiółek Góra wsi Będziemyśl. Przechodząc wierzchowiną (352 m n.p.m.) dochodzimy do drogi asfaltowej Olchowa – Nockowa, którą przekraczamy zostawiając po prawej stronie metalowy krzyż i dochodzimy do murowanej kapliczki maryjnej usytuowanej między drzewami, skąd po lewej stronie widoczna jest wieża przekaźnikowa. Przejście przez bukowy las i strome zejście drogą gruntową obok drewnianej ambony myśliwskiej prowadzi nas drogą gruntową wśród pól do wsi Iwierzyce.
Dzień 2
Iwierzyce – Ropczyce (15 km)
Idziemy drogą asfaltową przez wieś w kierunku Sielca, następnie skręcamy w lewo w aleję jesionową. Idziemy wzdłuż alei jesionowej razem z zielonym szlakiem rowerowym. Po lewej stronie położony jest zespół dworsko-parkowy rodziny Lubinieckich i Michałowskich z XVIII w. Murowany dwór przebudowany został w latach 1921-1925 według projektu Marii z Dembińskich Starowiejskiej. W parku dworskim rośnie kilka dębów szypułkowych będących pomnikami przyrody.
Od zespołu dworsko-parkowego idziemy drogą utwardzoną wśród pól na wzniesienie o wysokości 307 m n.p.m.
Na wzniesieniu należącym do przysiółka Podlasek wsi Sielec znajduje się kilkunastome-
trowy, metalowy Krzyż Milenijny ufundowany przez Bronisławę i Ludwika Bira z rodziną z Sielca Podlasku oraz z Chicago. Został on wzniesiony w 2000 r.; wokół niego usytuowane są metalowe krucyfiksy stacji Drogi Krzyżowej oraz słup kilometrażowy:
SANTIAGO DE COMPOSTELA – 3895 km. Kontynuujemy przejście drogą gruntową skręcając w lewo, a następnie w prawo wąską ścieżką wśród pól kierując się na północny-zachód. Po stoku schodzimy do wsi Zagorzyce.
Przez metalową kładkę na rzeczce Budzisz kierujemy się na zachód przechodząc początkowo
ścieżką i drogą utwardzoną, a następnie drogą asfaltową do posesji
nr 35. Przy niej znajduje się grota Matki Bożej z Lourdes. Od tego miejsca za wskazaniem znaków, drogą gruntową wśród pól, kierujemy się na wzniesienie, skąd widać wieże kościoła w Górze Ropczyckiej.
Z Góry Ropczyckiej z terenu kościoła św. Jakuba wychodzimy drogą asfaltową w kierunku wsi Gnojnica. Na skrzyżowaniu kierujemy się w prawo pod górę, razem z niebieskim szlakiem rowerowym i po kilkuset metrach, przy kapliczce maryjnej, skręcamy w lewo, na drogę gruntową wśród pól. Mijamy dwa przydrożne krzyże i neogotycką słupową kapliczkę Matki Bożej, ufundowaną w 1904 r. przez Jana i Anielę Skotów. W górnej części widnieje figura św. Jana Nepomucena, zaś boczne ściany zdobią malowane na szkle postacie św. Jadwigi oraz Matki Bożej Zielnej. Podążając dalej drogą asfaltową mijamy po lewej stronie zarośnięty pagórek zwany kopcem tatarskim. Ulicą Ogrodniczą dochodzimy do ronda na obwodnicy Ropczyc, a następnie ul. Adama Mickiewicza kierujemy się do centrum miasta.
Zbliżając się do centrum Ropczyc skręcamy w prawo w ul. Najświętszej Maryi Panny, gdzie znajduje się kościół pod tym samym wezwaniem.
Z sanktuarium kierujemy się dalej na północ i przechodzimy przez most na rzece Wielopolce, za którym skręcamy w lewo, w ul. Wierzbowe Miasto, a potem znów w lewo, w ul. Kardynała Wyszyńskiego i ul. ks. dr. Zwierza dochodzimy do najstarszej części Ropczyc.
(zdjęcie: Marcin Bakota)