Wyjazd 2 – szczegóły trasy

Opis trasy na najbliższy wyjazd.

Na początek ślad GPS do pobrania (bazujący na tym opracowaniu) – do wgrania do aplikacji GPS (np. Locus Map). Tak jak poprzednio, przygotowałem również opis trasy na podstawie przewodnika.

Dzień 1

Rokietnica – Jarosław (20 km)

Od kościoła św. Mikołaja Biskupa kierujemy się na północ drogą powiatową prowadzącą do Jarosławia. Po ok. 2 km docieramy do przysiółka Sobolówka. Na rozwidleniu dróg metalowy krzyż z napisem: „Ten krzyż postawili gospodarze Sobolówki, Boże błogosław Ją – 1889 r.”. Na końcu zabudowań Sobolówki idziemy kilka kilometrów początkowo drogą polną, a następnie asfaltową na tzw. zagumiach do wsi Boratyn.

Od świątyni św. Marcina wąskim przejściem, przez bramkę przy plebanii, między zabudowaniami przechodzimy do równoległej drogi asfaltowej biegnącej przez wieś Boratyn. Po przejściu kilkuset metrów dochodzimy do skrzyżowania z drogą powiatową, gdzie na wzniesieniu w parku znajduje się pałac.

Z Boratyna kierujemy się na północ, do Chłopic, drogą powiatową przez wiadukt nad autostradą A4. Na rondzie kierujemy się w prawo, a następnie drogą asfaltową między zabudowaniami do sanktuarium maryjnego, usytuowanego w kompleksie leśnym na wzniesieniu o wysokości 243 m n.p.m.

Z sanktuarium przechodzimy drogą leśną, następnie skręcamy w polną drogę w kierunku północnym. Po dojściu do skrzyżowania z drogą powiatową Rokietnica – Jarosław skręcamy w prawo i następnie po 100 m skręcamy jeszcze raz w prawo w drogę gruntową. Przechodząc przez las i dalej między polami dochodzimy do zabudowań wsi Kidałowice.

Przekraczamy drogę asfaltową idącą środkiem wsi, następnie kierujemy się w prawo, a po 50 m – w lewo obok Wiejskiego Domu Kultury. Obierając kierunek na północ, ścieżką wśród pól kierujemy się do granic administracyjnych Jarosławia na tzw. Widnej Górze.

Schodząc ul. Poziomkową i Osiedlową ze wzniesienia Widna Góra przekraczamy ul. Jana Karola Chodkiewicza, a następnie ul. Łączności, Przyjaźni, Drużyniecką do Pruchnickiej (droga wojewódzka nr 880). Pod wiaduktem kolejowym chodnikiem po lewej stronie dochodzimy do miasteczka akademickiego Państwowej Wyższej Szkoły Techniczno- Ekonomicznej im. ks. Bronisława Markiewicza, gdzie w budynku biblioteki znajduje się Punkt Informacji Drogi św. Jakuba Via Regia. Istnieje możliwość uzyskania okolicznościowej pieczęci do paszportu pielgrzyma.

Do centrum miasta idziemy ul. Słowackiego (chodnikiem po lewej stronie) i ul. Grunwaldzką obok kościoła rektorskiego.

Po przekroczeniu ul. Unii Lubelskiej przechodzimy przez zachowane fragmenty fosy obronnej i Bramy Krakowskiej. Następnie ul. Grodzką (dawnej ul. Niemiecką) docieramy do Rynku.

Ulicą Jana III Sobieskiego (dawniej Zamkową) przechodzimy do cerkwi greckokatolickiej.

Ulicami Stanisława Ludkiewicza, Tatarską, Cygańska Góra (punkt widokowy) i dalej przez Mały Rynek (ławeczka Edwarda Kieferlinga) i ul. Jezuicką dochodzimy do kolegiaty.

Dzień 2

Jarosław – Przeworsk (21 km)

Od kolegiaty kierujemy się na zachód kolejno ulicami: Świętojańską, Czesławy Puzon, Józefa Kraszewskiego, Jana Matejki, Henryka Sienkiewicza i Jana Pawła II. Po prawej stronie mijamy klasztor oo. franciszkanów reformatów.

Idąc dalej ul. Dominikańską dochodzimy do klasztoru Zakonu Kaznodziejskiego.

Z sanktuarium przechodzimy obok kaplicy studziennej i ul. Cegielnianą podążamy w kierunku południowo-zachodnim. Za wiaduktem kolejowym skręcamy w prawo, a po 200 m – w lewo, w ul. Zbyszka Kopcia. Dochodzimy do skrzyżowania (po lewej zostawiamy XVIII-wieczny zespół pałacowo-parkowy Siemieńskich), przekraczamy ul. Strzelecką i idziemy na południe – początkowo asfaltem, a następnie drogą gruntową wśród pól i dalej przez przysiółek Ścieżki. Przechodzimy między zabudowaniami, następnie przez las i drogą utwardzoną dochodzimy do wiaduktu pod autostradą A4. Kontynuując wędrówkę dochodzimy do centrum wsi Cieszacin Wielki.

Przy Drodze św. Jakuba, po prawej stronie znajduje się XIX-wieczna, murowana kapliczka Matki Bożej Szkaplerznej. Poza szlakiem w centrum wsi usytuowany jest zbudowany w 1998 r. kościół Niepokalanego Poczęcia NMP (przy nim pomnik Jana Pawła II) oraz XIX-wieczny zespół pałacowo-parkowy z eklektycznym pałacem i parkiem krajobrazowym (4 ha) z drzewami – pomnikami przyrody. Od kapliczki idziemy przez wieś wzdłuż asfaltowej drogi, lewą stroną chodnika w kierunku płn.-zach. Dochodzimy do skrzyżowania, gdzie skręcamy w prawo, by znów drogą asfaltową przez wieś kierować się na zachód. Po kilkuset metrach asfalt przechodzi w drogę gruntową biegnącą wśród pól do wsi Ożańsk.

Droga św. Jakuba omija zespół pałacowo-parkowy, w którego skład wchodzą: pałacyk, zabudowania podworskie, dwie obory, staw oraz XVIII- wieczny park krajobrazowy. Drogą gruntową kierujemy się do widocznej ściany lasu i wieży przekaźnika telefonii komórkowej. Na granicy administracyjnej powiatów: jarosławskiego i przeworskiego usytuowany jest słup kilometrowy: SANTIAGO DE COMPOSTELA – 3981 km. Idąc nadal drogą gruntową wśród pól i sadów dochodzimy na wzniesienie przysiółka Aleksandrów, skąd rozciąga się już panorama miasta Przeworska.

Drogą gruntową przechodzimy przez tory kolejki wąskotorowej Przeworsk – Dynów. W pobliżu znajduje się kapliczka słupowa na Kopcu Tatarskim.

Ulicami Klonową, Tatarską i Gimnazjalną dochodzimy do klasztoru oo. Bernardynów.

Po wyjściu z terenu klasztornego przechodzimy ul. Jana Kilińskiego, Lwowską i północną pierzeją Rynku docieramy do słupa kilometrowego: SANTIAGO DE COMPOSTELA – 3971 km.

Dzień 3

Przeworsk – Łańcut (23 km)

Ulicami Marszałka Józefa Piłsudskiego i Kościelną dochodzimy do sanktuarium Bożego Grobu.

Po wyjściu z terenu bazyliki idziemy ul. Prałata Ablewicza, przy końcu której, po prawej stronie, znajduje się słup kilometrowy: SANTIAGO DE COMPOSTELA – 3972 km oraz XVIII -wieczny klasztor sióstr miłosierdzia św. Wincentego à Paulo (szarytek) i kościół Matki Bożej Śnieżnej.

Na skrzyżowaniu z międzynarodową trasą E40 (krajową nr A4) idziemy w lewo, ul. Krakowską z zabytkowymi zabudowaniami z początku XX w. Po kilkuset metrach dochodzimy do dawnego domu zajezdnego z XVII w., w którym gościli m.in. hetman S. Czarniecki i H. Balzac. Po drugiej stronie drogi znajduje się XVII-wieczny zespół pałacowo-parkowy Lubomirskich, do którego oprócz pałacu należy oficyna, oranżeria, brama z kordegardą i park krajobrazowy (dziś to Park Miejski o powierzchni 12 ha), a także Muzeum Wnętrz i Pożarnictwa. Po przejściu mostu na rzece Mleczka po prawej stronie mijamy zajazd Pastewnik będący zarazem skansenem z zabytkowymi, drewnianymi budynkami zaadaptowanymi na cele turystyczne.

Na skrzyżowaniu ulic skręcamy w lewo w ul. Studziańską, a następnie w prawo w jedną z ulic Osiedla Jana III Sobieskiego. Przemieszczamy się równolegle do E40. Dochodząc do końca ogródków działkowych skręcamy w lewo i następnie w prawo w drogę gruntową wśród pól. Idziemy tutaj starym traktem, który do dziś zachował nazwę Traktu Królewskiego.

Dalej przechodzimy przez wieś Gwizdaj wzdłuż ulic Trakt Królewski i Wójta Michała Pyrza. Następnie przez las zwany Borek dochodzimy do wsi Nowosielce.

Asfaltową drogą za kościołem kierujemy się na zachód, równolegle do głównej drogi przechodzącej przez wieś, tzw. drogą na zagumiach, która przecina na dwie części cmentarz parafialny. Dochodzimy do skrzyżowania z drogą Rogóżno – Białoboki, gdzie skręcamy w lewo i zaraz w prawo, na drogę polną między dwoma przysiółkami (Zaolzie i Cesin) prowadzącą obok Świętego Jeziora.

Od Świętego Jeziora do krzyża polnego na rozwidleniu dróg towarzyszą nam czerwone znaki ścieżki do nordic walking. Dalej idziemy drogą polną dochodząc do górnej części wsi Kosina, gdzie skręcamy w prawo. Idąc asfaltową drogą przez wieś dochodzimy do centrum miejscowości. Na skrzyżowaniu skręcamy w lewo, do drewnianego kościoła św. Sebastiana.

Asfaltową drogą obok domu bł. Achillesa i stadionu sportowego kierujemy się na zachód. Na zakręcie drogi asfaltowej skręcamy w prawo, w drogę gruntową i przechodzimy obok drewnianego krzyża. Przez kolejnych kilkaset metrów idziemy prosto, w kierunku zachodnim, drogą gruntową przez pola.

Na wierzchowinie o nazwie Lotnisko (239 m n.p.m.) napotykamy czerwone znaki szlaku turystycznego Kosina – Rzeszów. Skręcamy w prawo w kierunku masztu telefonii komórkowej. Za masztem opuszczamy czerwony szlak i skręcamy w lewo. Drogą gruntową schodzimy z wierzchowiny w dół, a następnie podchodzimy na kolejne wzniesienie, by po przekroczeniu drogi utwardzonej kontynuować wędrówkę cały czas prosto, drogą gruntową na tzw. zagumiach. Idziemy wąwozem, następnie wśród sadów dochodzimy do pierwszych domów. Mijamy krzyż i dochodzimy do skrzyżowania z drogą asfaltową we wsi Sonina, gdzie skręcamy w prawo.

Z Soniny drogą asfaltową kierujemy się do skrzyżowania z ul. Graniczną, następnie w lewo i po ok. 300 m skręcamy w prawo, w drogę gruntową, która przechodzi w ul. Słoneczną, a tą dochodzimy do drogi wojewódzkiej nr 881 Kańczuga – Łańcut (ul. 3 Maja). Tym samym jesteśmy na południowym skraju Łańcuta.

Przekraczamy obwodnicę miasta (ul. Armii Krajowej) i nadal podążamy ul. 3 Maja w kierunku centrum, przechodząc wzdłuż ogrodzenia dawnej rezydencji Lubomirskich i Potockich do pl. Jana III Sobieskiego.

(zdjęcie: mapio.net)